ภาพเวิ้งน้ำระยิบแดดยามเช้าที่มีฉากหลังเป็นภูเขาเขียวเข้ม ยิ่งทำให้สถานที่แห่งนี้ดูงดงาม “ห้วยตึงเฒ่า”ธรรมชาติบริสุทธิ์ใกล้เมืองที่ฉันไม่ได้มาแวะเยือนบ่อยนัก มิใช่เป็นความบังเอิญเพียงแวะผ่าน แต่ความคิดถึงนั่นต่างหากที่เรียกร้องให้ฉัน “ปั่นจักรยาน” มายืนสูดลมหายใจลึกๆ มองดูมวลมิตรธรรมชาติ ท้องฟ้า ผืน

หลังจากได้สัมผัสวิถีชีวิตการปั่นที่เมืองหลวงมอสโกแล้ว เป้าหมายอีกเมืองที่ผมต้องการได้สำรวจคือนครมรดกโลก “เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก” ของรัสเซีย

นับเป็นโอกาสดียิ่งที่ Rideabikenews ได้มีโอกาสเยือนมหานครมอสโก เพื่อสำรวจวิถีการใช้จักรยานของเมืองเอกของรัสเซียครั้งนี้ มอสโกตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำมัสกวา ในตัวเมืองมีประชากรอยู่อาศัยกว่า 1 ใน 10 ของประเทศ ทำให้เป็นเมืองที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดในยุโรป

การเริ่มต้นทักทายบรรยากาศหน้าฝนของเมืองเชียงใหม่ กับการปั่นจักรยานด้วยสองแรงน่องไปบนทางจักรยาน (Bike Lane) เส้นทางหมายเลข 121 เลียบคลองชลประทาน จากจุดสตาร์ทแยกสะเมิง (วัดต้นเกว๋น) ปั่นย้อนขึ้นไป ปลายทางที่กองพันสัตว์ต่าง อำเภอแม่ริม เป็นทริปเบาๆในวันฟ้าใสสลับครึ้ม ปั่นแบบไม่รีบเร่ง ไม่ต้องทำความเร็ว

การวางแผนเส้นทางปั่นจักรยานในระยะทางที่เหมาะกับกำลังน่องของตัวเองคือสิ่งที่สำคัญ เพราะหากดูเป้าหมายที่เราตั้งใจปั่นแบบสุดสวยไปโดยไม่บวกระยะทางขากลับแล้วอาจจะแรงหมดก็เป็นได้ ครั้งนี้ถึงเวลาแล้วที่ต้องสำรวจเส้นทางภายใต้ภารกิจ “ปั่นเลาะแม่น้ำปิงจากนครพิงค์ไปปั่นชิลล์ที่หริภุญไชย”

การได้มาเยือนฮัมบูร์ก (Hamburg) เมืองท่าระดับโลกแห่งเยอรมนี ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีมากของผม ที่จะได้สำรวจเมืองด้วยจักรยานที่ถือว่าเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับจักรยานแห่งหนึ่ง เพราะเป็นเมืองที่ผลิตประกอบเครื่องบินของแอร์บัส เป็นเมืองที่มีท่าเรือขนาดใหญ่กระจายสินค้าจากยุโรปสู่ทั่วโลกและมีความคึกคักม

บางกะเจ้า ยังคงเป็นเมืองที่มี “ระบบนิเวศ” ที่สมบูรณ์ทุกความเคลื่อนไหวในสัมผัสได้บอกว่า “บางกะเจ้า” คุ้งน้ำขนาดใหญ่ที่ครอบคลุม 6 ตำบลของอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ โดยมีแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นอาณาเขตกั้นกับกรุงเทพมหานคร คือ “ปอด” ใกล้กรุง และเป็นเมืองสโลว์ไลฟ์ ที่ถูกขับเคลื่อนอย่างช้าๆด้วย “จักรยาน

ค่ำคืนนี้หลังมื้อเย็น เรานัดย่ำเท้าไปช็อปปิ้งกันรอบๆ ที่พัก ค่ำนี้อุณหภูมิต่ำกว่า 10 องศา ทำให้อาการไข้หวัดใหญ่ที่ผมยังไม่หายดีตั้งแต่อยู่เมืองไทยทำท่ากำเริบขึ้นอีก แต่ก็เลือกออกไปเดินเอ็กเซอร์ไซส์แทนการนอนคุดคู้อยู่แต่ใต้ผ้าห่มหนา เราเดินลัดซอยหนึ่งออกไปยังจตุรัสสเปน (Piazza di Spagna) อันเป็นลานกว

เมื่อมหาสเตเดียมโบราณ “เดอะ โคลอสเซียม” (Colosseum/Flavian Amphitheater) สูงตระหง่านอยู่ตรงหน้า ผมก็พาลหูแว่วเสียงนักสู้และโห่ร้องฮาป่าของผู้ชมหลายหมื่นแน่นขนัดในมหาโคลอสเซียมแบบในหนัง เกลดิเอเตอร์ ฉบับของ Ridley Scott ที่คว้า 12 รางวัล ใน 3 เวทีโลกขึ้นมาทันใด!!

วันแรกที่เหยียบโรม เรามาถึงโรงแรมที่พักราวเที่ยง ช่วงบ่ายนี้เป็นวันฟรีเดย์ ผมกับบัดดี้ออกย่ำเดินสำรวจรอบๆ ละแวกที่พัก (สี่แยกย่านถนน Emillia) เดินแหงนคอตั้งบ่ากับตึกรามบ้านช่องของชาวโรม ถนนหนทาง ทางเดินที่กว้างเรียบ สะอาด สวยงาม และน่าย่ำเท้า พร้อมดื่มด่ำกับลมหนาวแห่งโรม...

การปั่นจักรยานในโรมนั้นง่ายและสนุก โดยสถิติจะมียอดนักปั่นเพิ่มขึ้นในกรุงโรมทุกปี ขณะที่ปริมาณการใช้รถยนต์เชื้อเพลิงฟอซซิลก็ลดลงเรื่อย เพราะการขนส่งสาธารณะสะดวกและภาระค่าใช้จ่าย ค่าซ่อมบำรุง และภาษีการใช้ยวดยานส่วนบุคคลแพงมากขึ้นทุกที

ช่วง 13-17 พฤศจิกายน 2559 จุดหมายปลายทางของผมอยู่ที่โรม-อิตาลี ดินแดนรูปทรงรองเท้าบู๊ต อาณาจักรโรมันอันคลาสสิคและยิ่งใหญ่ ระดับความหนาวระหว่างที่ผมอยู่ที่นั่นราว 5-16 องศาเซลเซียส เสื้อโค้ต 2 ตัว พร้อมถุงมือและหมวกไหมพรม ช่วยให้ผมคลายหนาวลงได้มาก

“น่าน เมืองเก่ามีชีวิต” ประโยคคลาสสิค ที่ฉันก็เห็นว่าเป็นเช่นนั้น “น่าน เมืองเล็กๆ” เป็นเมืองที่น่าปั่นจักรยานมากที่สุด และน่าจะมีการสัญจรโดยการใช้จักรยานมากที่สุด

“เกาะเทโพ” พื้นที่ราบลุ่มที่โอบล้อมด้วยแม่น้ำสองสาย หนึ่งคือ แม่น้ำสะแกกรัง และอีกหนึ่งคือ แม่น้ำเจ้าพระยา ผืนดินบนเกาะเทโพที่ถูกหล่อเลี้ยงด้วยแม่น้ำทั้งสองสายนั้น ทำให้ที่นี่เป็นอู่ข้าวอู่น้ำที่สำคัญของจังหวัดอุทัยธานี และเป็นเส้นทางจักรยานแบบวิถีเกษตร-ธรรมชาติ ( Agriculture & Nature Bike Route) ที

“ดงกลาง” ชื่อของชุมชนหนึ่งที่อาจไม่เป็นที่รู้จัก ไม่คุ้นหู ไม่ใช่หมุดหมายการท่องเที่ยวของใครต่อใคร แต่เมื่อฉันรู้ว่า “ดงกลาง” มี “จักรยาน” เป็นวิถีชีวิต หัวใจและความตั้งใจจึงต้องมุ่งมาค้นหาความเป็น “เมืองจักรยาน” ของชุมชนแห่งนี้