เรื่อง/ภาพ   ชาจีน

 

ภาพเวิ้งน้ำระยิบแดดยามเช้าที่มีฉากหลังเป็นภูเขาเขียวเข้ม ยิ่งทำให้สถานที่แห่งนี้ดูงดงาม “ห้วยตึงเฒ่า” ธรรมชาติบริสุทธิ์ใกล้เมืองที่ฉันไม่ได้มาแวะเยือนบ่อยนัก

มิใช่เป็นความบังเอิญเพียงแวะผ่าน แต่ความคิดถึงนั่นต่างหากที่เรียกร้องให้ฉัน “ปั่นจักรยาน” มายืนสูดลมหายใจลึกๆ มองดูมวลมิตรธรรมชาติ ท้องฟ้า ผืนน้ำ ภูเขา ต้นไม้ ดอกไม้ ฯลฯ ที่ยังคงยิ้มรับฉันอย่างอบอุ่น

จากบ้านอำเภอหางดงถึงห้วยตึงเฒ่า ระยะทางราว 25 กิโลเมตร มาได้ 2 เส้นทาง จะเลาะถนนเส้นคันคลองชลประทาน ผ่านสี่แยกอุทยานหลวงราชพฤกษ์-สี่แยกตลาดต้นพยอม-สี่แยกภูคำ-ศูนย์ประชุมนานาชาติฯและปั่นยาวไปถึงห้วยตึงเฒ่า (เส้นนี้ก็สะดวกดี) แต่เนื่องจากฉันปั่นเส้นทางนี้ค่อนข้างบ่อย จึงเปลี่ยนเส้นทางดูบ้าง ใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 108 หรือถนนเชียงใหม่-หางดง ปั่นเลียบชิดขอบเลนของเลนซ้าย เส้นทางนี้การจราจรค่อนข้างคับคั่ง เพราะเป็นเส้นทางหลักเข้าสู่ตัวเมือง ผ่านสี่แยกแม่เหียะ (บิ๊กซี)-สี่แยกแอร์พอร์ต (เลี้ยวซ้าย)-ผ่านโรงเรียนวัฒโนทัยพายัพ-ถนนสุเทพ-สามแยกศูนย์ประชุมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (เลี้ยวซ้าย)-ถนนคันคลองชลประทาน-แยกภูคำ-ศูนย์ประชุมนานาชาตฯ-ห้วยตึงเฒ่า

อาจเป็นเพราะสถานที่ท่องเที่ยว–พักผ่อนหย่อนใจของชาวเชียงใหม่แห่งนี้อยู่ใกล้เมืองมาก ทำให้ใครหลายๆคน (รวมทั้งฉัน) มองข้ามและเหินห่างจากมุมที่สงบงามแห่งนี้

ห้วยตึงเฒ่าอยู่ในเขตทหาร ใจกลางคืออ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ มีถนนวนรอบอ่างเก็บน้ำให้ชมธรรมชาติ การปั่นจักรยานในห้วยตึงเฒ่า จะได้สัมผัสสรรพสิ่งของธรรมชาติแบบแนบชิด อุโมงค์ต้นไม้ ทุ่งนาเขียวขจี สดับฟังเสียงนก เหล่านี้ล้วนทำให้หัวใจชุ่มชื่นขึ้นมาได้มากมายจริงๆ

ฉันปั่นขึ้นมาที่สันเขื่อน เรือนแพร้านอาหารเรียงชิดกันเป็นทิวแถวรอความคึกคักของผู้คนยามใกล้เที่ยงกระทั่งย่ำเย็น เป็นภาพคลาสสิกที่อยู่คู่ผืนน้ำแห่งนี้มายาวนาน

ฉันไม่เคยมาที่นี่ยามเช้าหรือยามสาย เสียงเงียบเคล้ารอยยิ้มของธรรมชาติ จึงได้รู้ว่าช่วงเวลานี้ของห้วยตึงเฒ่านั้นน่าชวนมองเพียงใด ยืนมองดูนก ดอกไม้งาม น้ำใสๆที่แลเห็นปลาจิบน้ำ เป็นอีกห้วงเวลาหนึ่งที่ทำให้วงล้อการปั่นของฉันไม่รีบเร่ง