Travel & Route
จักรยานกับน้องหมา
เรื่อง Sutida
การปั่นจักรยานสำหรับฉัน คือ ดี คือ สุข ที่เราสามารถเก็บเกี่ยวเรื่องราวริมทาง และละเลียดความสวยงามตลอดเส้นทางปั่นได้อย่างละเมียดละไม แต่ห้วงแห่งความสวยงามที่ฉันได้ผ่านพบ ก็มีความตื่นเต้นแทรกซึม กับด่านของน้องหมา ที่ทำเอาหัวใจเต้นผิดจังหวะอยู่หลายครั้ง
3 ปีก่อนเมื่อเริ่มปั่นจักรยาน ฉันเจอน้องหมาวิ่งไล่ ปากนี่เกือบงับน่อง คือจริงๆตกใจ (ร้องกรี๊ดๆเบาๆ) ตั้งแต่ตอนที่เห็นน้องหมาวิ่งออกมาจากประตูรั้วบ้าน จุดนั้นปั่นแบบไม่คิดชีวิต สปีดขาสุดแรง เพื่อหนีปากและเขี้ยวที่กำลังจะงับ ขณะที่เจ้าของบ้านยืนมองอย่างดูดาย ซึ่งเมื่อพ้นอาณาเขตของรั้วบ้าน น้องหมาก็หันหลังกลับ และคงเหนื่อยที่จะต้องวิ่งไล่ตามการปั่นแบบสุดขีดของฉันครั้งนั้น
อีกครั้งกับด่านน้องหมาที่ต่างจังหวัดในยามเช้า ปั่นอยู่เพลินๆ น้องหมา 3-4 ตัวก็พร้อมใจกันเห่าและข้ามถนนวิ่งไล่ฉันอย่างน่ากลัวมาก จะรออะไรล่ะ... ปั่นสุดขีดซิคะ คือ ตามต่างจังหวัดนี่บอกเลยว่า ชาวบ้านเขาเลี้ยงน้องหมาแบบปล่อย บ้านแต่ละหลังไม่มีรั้วกั้น น้องหมาจึงมีความเป็นอิสระสูง และรอแสดงอำนาจความเป็นเจ้าถิ่นกับคนแปลกหน้าผู้มาเยือน ขากลับฉันเจอน้องหมาฝูงเดิม ซึ่งทั้งหมดตั้งท่าจะเอาเรื่องกับฉันให้ได้ แต่คราวนี้ฉันหยุด จอดจักรยานนิ่งๆ และตะโกนเรียกเจ้าของบ้านให้ช่วยไล่หมาเข้าบ้าน ฉันจึงฝ่าด่านกลับไปได้
หลายคนแอบขำๆเมื่อฉันเล่าเหตุการณ์อันระทึกนี้ให้ฟัง แต่ก็ได้รับคำแนะนำดีๆสำหรับการเตรียมตัวรับกับด่านน้องหมาในการปั่นครั้งต่อไป เช่น ให้หานกหวีดพกติดตัวไว้ ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ก็เป่านกหวีดดังๆ น้องหมาจะกลัวและวิ่งกลับไป (พกไว้ในกระเป๋านะ แต่หยิบออกมาไม่ทันกับความตกใจ) บ้างก็บอกว่าให้จอดจักรยาน และทำท่าก้มเก็บก้อนหินและง้างจะขว้างใส่เขา (แต่อย่าเก็บก้อนหินมาขว้างจริงนะคะ สงสารเขา) แค่เขาเห็นเราง้างมือเปล่าๆจะขว้าง น้องหมาก็เผ่นไปเลย บ้างก็ว่าเวลาปั่นอย่าไปสบตาหรือปะทะสายตากับน้องหมา ปั่นไปเฉยๆนิ่งๆเหมือนไม่ได้มองอะไร เขาก็จะไม่ทำอะไรเรา ฉันทำทุกคำแนะนำ ซึ่งก็เป็นจริงดังว่า
ล่าสุด ในอีกเช้าปั่นวันหนึ่งเมื่อไม่นาน ขณะที่ฉันกำลังเอมอิ่มกับอากาศใสๆและลมเย็นๆ น้องหมา 4 ตัววิ่งกรูไล่ฉันมาจากอีกฝั่งถนน ฉันเลยจอดจักรยานและทำท่าก้มเก็บของและง้างมือขว้างใส่ ผลนะคะคือ น้องหมาดูจะกลัวหนักมาก วิ่งหางจุกตูดกระโดดข้ามคลองชลประทานสายเล็กๆไปอีกฝั่งหนึ่งแบบไม่คิดชีวิตทีเดียว และไปยืนมองฉันเฉยๆ ส่วนเราได้ทีก็เลยทำท่าก้มเก็บของและง้างมือขว้างใส่อีก คราวนี้น้องหมาวิ่งเข้าบ้านไปหมดเลย
เรื่องราวที่ประสบพบเจอ ทำให้ฉันรู้ว่า ทุกๆช่วงจังหวะก้าวของการปั่นจักรยาน “สติ” คือสิ่งสำคัญ เส้นทางปั่นข้างหน้ายังมีความสวยงามริมทางรอให้ได้สัมผัสอยู่เสมอ และน้องหมาก็เช่นกัน
ขอบคุณภาพประกอบ
