เรื่อง/ภาพ   ชาจีน

 

เซินเจิ้น เป็นเมืองแรกเริ่มแห่งการดำเนินนโยบายเปิดประเทศของจีน ภายใต้รูปแบบเขตเศรษฐกิจพิเศษ จากอำเภอแห่งการประกอบอาชีพประมง พลิกสู่เมืองศูนย์กลางการค้า เทคโนโลยี การเงิน และวิทยาศาสตร์ เป็นเมืองที่ล้ำสมัยภายในระยะเวลา 30 ปี เมื่อถูกยกสถานะเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ

เมืองที่มากมายด้วยกลุ่มอาคารสูง แต่กลับเป็นเมืองเย็น ด้วยร่มเงาเขียวของต้นไม้ที่โอบล้อมเมืองเอาไว้

เมืองที่มุ่งสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ก็มุ่งสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อม

เมืองที่วางระบบโครงสร้างสร้างพื้นฐาน-โครงข่ายคมนาคม ด้วยระบบรถขนส่งมวลชนทั้งรถเมล์ และรถไฟใต้ดิน

เมืองที่ส่งเสริมการเดินและใช้จักรยาน ด้วยการเสริมสร้างทางเดินเท้าและทางเฉพาะจักรยาน

เป็นเมืองที่แสดงให้เห็นชัดถึงการวางผังเมืองที่ก้าวหน้าและล้ำสมัย ด้วยเพราะให้ความสำคัญกับคำว่า “เมือง” นั่นคือ “เมือง” ต้องมีความน่าอยู่

ฉันเดินเล่นบนถนนสายหนึ่งในเมืองเซินเจิ้น ฉันตั้งชื่อให้ว่า “ถนนอุโมงค์ต้นไม้” ซึ่งแยกอย่างชัดเจนระหว่างถนนสำหรับรถยนต์และขนาบข้างไปกับทางเดินเท้าและทางเฉพาะจักรยานที่ใช้ร่วมกัน ไม่เพียงถนนสายนี้เท่านั้น ถนนสายอื่นๆทั่วทุกมุมเมืองก็มีแต่ความครึ้มเขียวของต้นไม้เช่นกัน

พลเมืองเซินเจิ้นนิยมการเดินเท้าและใช้จักรยาน ถนนที่ร่มรื่นและการเดินทางที่ปลอดภัยบนเส้นทางเฉพาะนับเป็นแรงดึงดูดสำคัญที่ทำให้คนสามารถเดินและปั่นจักรยานได้อย่างสบายใจ

การพัฒนาระบบนิเวศคือ นโยบายที่สำคัญยิ่งของเซินเจิ้น โดยตั้งธงเป็นเมืองสีเขียวและเมืองคาร์บอนต่ำ

เมืองใหญ่หลายๆเมืองที่มุ่งความทันสมัยและอัตราการเติบโตเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว อาจกลายเป็นเมืองที่ตายด้าน แล้ง ร้อน

“เซินเจิ้น” คือต้นแบบแห่งเมืองน่าอยู่

เมืองสีเขียว ที่เป็นลมหายใจให้กับทุกๆชีวิตในเมือง