ชาจีน

บนเส้นทางจักรยานรอบวังสวนจิตรลดา บรรยากาศตอน 5 โมงเย็นหลังฝนหยุดตก คลายความร้อนลงไปได้มาก ปั่นได้สบายๆ เป็นเส้นทางจักรยานที่สวยงามใจกลางเมืองหลวง ประเทศไทย บรรยากาศที่ว่านี้ฉันได้มาปั่นก่อนสถานการณ์โควิดเริ่มระบาดเมื่อต้นปี 63

เส้นทางจักรยานรอบรั้ววังฯ เป็นทางเรียบตรง รอบหนึ่งประมาณ 3 กิโลกว่าๆ ปั่นได้ยาวๆต่อเนื่อง เพลินๆเลย ค่ำๆก็มีไฟสว่างตลอดทาง เลนจักรยานคู่ขนานไปกับเลนวิ่ง-เดิน จะปั่น จะวิ่ง หรือจะเดินก็สะดวกดี มีเส้นทางเฉพาะแบบนี้เป็นแรงดึงดูดให้คนหันมาออกกำลังกายกันมากขึ้น ซึ่งมิใช่เพียงเป็นเส้นทางปั่นออกกำลังกายเท่านั้น แต่ยังเป็นเส้นทางสัญจรสำหรับคนที่ปั่นจักรยานในชีวิตประจำวัน รวมถึงเป็นเส้นทางเดินเท้าเพื่อเชื่อมต่อไปยังจุดหมายปลายทางอื่น ตอบโจทย์คนทุกกลุ่ม ถือเป็นต้นแบบเส้นทางจักรยานที่หลายๆเมืองน่าจะหยิบนำไปเป็นแบบอย่าง

ปฏิเสธไม่ได้ว่าเมืองขนาดใหญ่ ปัญหาการจราจรก็ใหญ่ตามไปด้วย ซึ่ง การแก้ไขปัญหาทั้งการขยายถนน และจัดระบบโครงสร้างพื้นฐานราคาแพง กลายเป็นรูปแบบที่หลายเมืองกำลังเดินไปสู่จุดนั้น แต่ความเป็นจริงการแก้ไขปัญหานั้นง่ายดาย และไม่ต้องสิ้นเปลืองงบประมาณมหาศาลในการตัดถนนใหม่เพิ่ม หรือลงทุนด้านระบบขนส่งมวลชนขนาดใหญ่ เพียงแค่การเห็นความสำคัญของการคืนกลับสู่พื้นฐานที่สะดวก ประหยัดพลังงาน สร้างสุขภาพ และแก้ไขปัญหาจราจรได้ในขีดวงรัศมีการเดินทางที่เหมาะสมให้กับประชากรที่จะเลือกใช้พาหนะในชีวิตประจำวัน

แน่นอนว่า “จักรยาน” น่าจะเป็นทางเลือกหนึ่งที่เหมาะสมต่อการสัญจรในเมือง ชุมชน ซึ่งความสำคัญของความเป็น “เมืองจักรยาน” จะช่วยหนุนเสริมเมืองให้เป็นเมืองคาร์บอนต่ำ (Low Carbon City) และเป็นเมืองสีเขียว (Green City) ที่สร้างเมืองให้น่าอยู่ 

การส่งเสริม และการวางระบบโครงสร้างพื้นฐานรองรับการใช้จักรยานอย่างมีประสิทธิภาพเป็นเรื่องสำคัญที่จะเพิ่มแรงดึงดูดให้คนเต็มใจออกมาปั่น และปั่นได้อย่างปลอดภัย มีความสุข และได้ประโยชน์

เมืองน่าอยู่ ต้องเริ่มที่ตัวเรา ถ้าคนหันมาใช้จักรยานกันมากขึ้นก็จะพัฒนาไปสู่เมืองจักรยานได้ในที่สุด เพราะเมืองจักรยานคือความยั่งยืนของเมืองในอนาคต

ปั่นจนเกือบใกล้ค่ำ สวนทางกับผู้คนมากมายบนเส้นทางจักรยานที่ ณ เวลานั้นยังไม่มีใครต้องใส่แมสก์เพื่อป้องกันโควิด

ฉันลัดเลาะข้ามไปอีกฝั่งถนนราชวิถี แวะทานอาหารเย็นร้านริมถนน สั่งผัดกะเพรากุ้งราดข้าว อร่อยยยย