เรื่อง/ภาพ   Sutida

 

                ความเป็นเมืองศูนย์กลางแห่งการค้า-เศรษฐกิจ กับความเป็นเมืองแห่งระบบนิเวศสีเขียว เป็นสองสิ่งที่สามารถอยู่เคียงคู่กันได้อย่างลงตัว ดั่งเช่น "เซินเจิ้น” (Shenzhen) เมืองท่าสำคัญของประเทศจีน ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนใต้ของมณฑลกวางตุ้ง

                เซินเจิ้น เป็นเมืองแรกเริ่มแห่งการดำเนินนโยบายเปิดประเทศของจีน ภายใต้รูปแบบเขตเศรษฐกิจพิเศษ จากอำเภอแห่งการประกอบอาชีพประมง พลิกสู่เมืองศูนย์กลางการค้า เทคโนโลยี การเงิน และวิทยาศาสตร์ เป็นเมืองที่ล้ำสมัยภายในระยะเวลา 30 ปี เมื่อถูกยกสถานะเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ

                เมืองที่มากมายด้วยกลุ่มอาคารสูง แต่กลับเป็นเมืองเย็น ด้วยเพราะร่มเงาของต้นไม้ที่ห่อหุ้มเมืองเอาไว้

                เมืองที่มุ่งสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ก็มุ่งสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อม

                เมืองที่วางระบบโครงสร้างสร้างพื้นฐาน-โครงข่ายคมนาคม ด้วยระบบรถขนส่งมวลชนทั้งรถเมล์ และรถไฟใต้ดิน

                เมืองที่ส่งเสริมการเดินและใช้จักรยาน ด้วยการเสริมสร้างทางเดินเท้าและทางเฉพาะจักรยาน

                เป็นเมืองที่แสดงให้เห็นชัดถึงการวางผังเมืองที่ชาญฉลาด ด้วยเพราะให้ความสำคัญของคำว่า “เมือง” เป็นที่ตั้ง นั่นคือ “เมือง” ต้องมีความน่าอยู่

                ฉันเดินเล่นบนถนนสายหนึ่งในเมืองเซินเจิ้น ฉันตั้งชื่อให้ว่า “ถนนอุโมงค์ต้นไม้” ซึ่งแยกอย่างชัดเจนระหว่างถนนสำหรับรถยนต์และขนาบข้างไปกับทางเดินเท้าและทางเฉพาะจักรยานที่ใช้ร่วมกัน ไม่เพียงถนนสายนี้เท่านั้น ถนนสายอื่นๆทั่วทุกมุมเมืองก็มีแต่ความครึ้มเขียวของต้นไม้เช่นกัน

                พลเมืองเซินเจิ้นนิยมการเดินเท้าและใช้จักรยาน ถนนที่ร่มรื่นและการเดินทางที่ปลอดภัยบนเส้นทางเฉพาะนับเป็นแรงดึงดูดสำคัญที่ทำให้คนสามารถเดินและปั่นจักรยานได้อย่างสบายใจ

                การพัฒนาระบบนิเวศคือนโยบายที่สำคัญยิ่งของเมืองเซินเจิ้น โดยตั้งธงเป็นเมืองสีเขียวและเมืองคาร์บอนต่ำ

                เมืองใหญ่หลายๆเมืองที่มุ่งความทันสมัยและอัตราการเติบโตเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว อาจกลายเป็นเมืองที่ตายด้าน แล้ง ร้อน

                “เซินเจิ้น” คือต้นแบบแห่งเมืองน่าอยู่

                เมืองสีเขียว ที่เป็นลมหายใจให้กับทุกๆชีวิตในเมือง