เรื่อง/ภาพ    พิมจันทร์

 

                การมาเยือนญี่ปุ่นเพียงลำพังครั้งแรกของฉัน แบบไม่มีแพลน ไม่กางแผนที่ เป็นการเดินทางที่ครบรสมากๆ ทั้งตื่นเต้น สนุก เพลิดเพลิน เหงา และได้ฟีลแบบ “เพราะผิดพลาดจึงได้เรียนรู้” “เพราะหลงจึงได้พบเจอ” ซึ่งมันทำให้ฉันได้สัมผัสและซึมซับบรรยากาศความเป็นญี่ปุ่นอย่างแท้จริง หลายเมืองที่ฉันออกเดินทางค้นหา แต่ละเมืองมีบุคลิกที่แตกต่างกัน ดั่งเช่น “เกียวโต” เมืองที่ทำให้ฉันอยากหยุดเวลาไว้ที่นี่นานแสนนาน

              “เกียวโต” เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในภูมิภาคคันไซ มีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและธรรมชาติที่สวยงาม และยังมีการคมนาคมที่รวดเร็วและสะดวกสบาย โดยมีสถานีเคียวโตะ เป็นศูนย์กลางการคมนาคม นอกจากนี้ยังมีการจำหน่าย Kyoto Pass ที่ Information ของสถานี เพื่ออำนวยความสะดวกสำหรับนักท่องเที่ยว และมีรถไฟชิงกันเซ็ง สายโทไกโด ที่เชื่อมต่อกับรถไฟของบริษัท JR West ให้บริการรับส่งผู้โดยสารจากเกียวโตสู่พื้นที่อื่นๆในแถบคันไซ

                การเดินทางสัญจรของผู้คนในเมืองเกียวโต เดินทางแบบเชื่อมโยงและเป็นระบบ เน้นการเดินและการปั่นจักรยาน ที่มาเชื่อมต่อกับระบบขนส่งมวลชนอย่างเช่นรถไฟ การปั่นจักรยานเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่น่าสนใจสำหรับเมืองเกียวโต เพราะสภาพภูมิประเทศและขนาดของเมืองที่ดูกะทัดรัด นับว่าเหมาะอย่างยิ่งกับการใช้จักรยานในชีวิตประจำวันหรือเพื่อการท่องเที่ยว

                ระบบโครงข่ายคมนาคมที่เชื่อมโยงกันอย่างเป็นระบบเช่นนี้ ทำให้ให้ฉันเดินทางได้อย่างสะดวกสบาย และมีความปลอดภัยอย่างมากตลอดการเดินทาง ตั้งแต่ต้นทางจนถึงปลายทาง

                ฉันเดินทางเรื่อยๆจนมาถึงบริเวณชานเมืองเขตตะวันตกของเกียวโต ได้มาหยุดอยู่ที่เมือง “อาราชิยาม่า (Arashiyama)” ซึ่งหากใครที่อยากสัมผัสความเป็นธรรมชาติที่เงียบสงบ ไม่วุ่นวาย คงจะต้องตกหลุมรักในความธรรมดา แต่มีเสน่ห์และน่าหลงไหลของเมืองเล็กๆแห่งนี้อย่างแน่นอน

                “อาราชิยาม่า” ที่ฉันได้เห็น ทุกๆสรรพสิ่ง ทุกๆชีวิต ดำเนินไปอย่างช้าๆ (Arashiyama Slowly City) ที่นี่เต็มไปด้วยความงดงามทางวัฒนธรรม มีวัดที่สวยงามหลายแห่ง อย่าง Tenryuji , Kinkakuji Temple ทัศนียภาพทุกมุมมองของเมืองนี้สวยงามทั้งในฤดูใบไม้ผลิ ที่มีดอกซากุระเบ่งบาน และสีสันของใบไม้ที่แตกต่างกันในช่วงฤดูใบไม้ร่วง แต่แม้ใบไม้จะแห้งกรอบเป็นสีน้ำตาล ก็ยังคงความโรแมนติกและน่าหลงไหลอย่างยิ่ง

                เมื่อมองจากสะพาน “โทะเกะสึเคียว (Togetsu-Kyo Bridge)” จะเห็นวิถีชีวิตของผู้คนในเมืองที่ดูมีความสุข ยิ้มแย้ม และเป็นกันเอง ต่างจากเมืองใหญ่อย่างโตเกียวโดยสิ้นเชิง

                 ผู้คนในเมือง “อาราชิยาม่า” ดำเนินชีวิตกันอย่างเรียบง่าย ทักทายกันอย่างเป็นกันเอง เน้นการเดินและการปั่นจักรยานเป็นส่วนใหญ่ ปั่นทั้งในสวนสาธารณะ และการคมนาคมในเมือง จนกลายเป็นเอกลักษณ์และเสน่ห์ของเมืองเล็กๆเมืองนี้

                การมาเยือนญี่ปุ่นของฉัน หาใช่การได้มาช็อปปิ้งในห้างใหญ่ใจกลางเมือง มีเพียงสองขาที่ได้ย่ำเดินไปทุกแห่งที่ และสองแรงน่องที่ปั่นจักรยานไปสัมผัสความสวยงามของธรรมชาติ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตของคนญี่ปุ่นในเกียวโต จนทำให้ฉันตกหลุมรักเมืองธรรมดาที่พิเศษอย่าง “อาราชิยาม่า” อย่างไม่รู้ตัว