โดย   Akom  Joe         

 

             การเดินทางมาเยือนเมืองเชียงรุ่ง เขตปกครองตนเองสิบสองปันนาของผมครั้งนี้ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของเมืองเล็กๆเมืองนี้อย่างมาก ตึกรามบ้านช่องโดยเฉพาะคอนโดมิเนียม ตึกสูง โครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่เต็มคับพื้นที่เมือง แตกต่างจากเมื่อหลายปีก่อนที่เคยมาเยือน โดยเฉพาะอนาคตการพัฒนาสู่มหานครเชียงรุ่งเป็นไปได้เพราะทางการจีนเตรียมผันแม่น้ำโขงเข้าสู่ในตัวเมืองให้เป็นลักษณะเกาะฮ่องกง สร้างคลองภายในตัวเมืองเชียงรุ่ง

            ในช่วงระยะ 5 – 10 ปี ผู้คนในเมืองเชียงรุ่ง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวไทลื้อใช้จักรยานเป็นพาหนะหลักในการเดินทางสัญจร แต่วันนี้ถนนหนทางในเมืองเล็กๆแห่งนี้เต็มไปด้วยจักรยาน รถยนต์ครองพื้นที่ถนนไปเสียแล้ว น้อยมากที่จะเห็นผู้คนปั่นจักรยานเหมือนในอดีต เพราะอันตราย

            อย่างไรก็ตามหากดูบรรยากาศทางเท้าแล้ว เมืองเชียงรุ่งก็ปลูกต้นไม้ไว้ประดับสวยงามน่าเดินมากกว่า  ยกเว้นการไปเมืองรอบนอกที่เป็นชุมชนเก่าบ้านไทลื้อก็ยังมีการใช้จักรยานในชีวิตประจำวันบ้าง ส่วนใหญ่เป็นจักรยานรุ่นเก่า และเท่าที่เห็นคือการปั่นจักรยานที่นี้เป็นกิจกรรมสำหรับการท่องเที่ยว

           

           

โดยเฉพาะที่โครงการเก้าจอมสิบสองปันนา ที่นำรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบไทลื้อ ผสมกับล้านนา-เชียงใหม่ สร้างขึ้นเพื่อรองรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและ การลงทุนของจีนตอนใต้   บนพื้นที่ 600 ไร่ ใน เขตศูนย์กลางเขตใหม่ ช้างเจี้ยง   มูลค่าโครงการใช้วงเงินลงทุนไม่ต่ำกว่า 6 หมื่นล้านบาท จะเห็นเจดีย์หลวงขนาดใหญ่ที่จำลองผสมผสานหอคำหลวง และเจดีย์หลวง วัดช้างค้ำของไทย

           

            เป้าหมายโครงการนี้คือ “เป็นอัญมณีแห่งสามเหลี่ยมทองคำใหญ่ แหล่งรวม 1 แม่น้ำ 2 ประตู 9 เจดีย์ (จอม) และ 12 หมู่บ้าน (เจียง) ผสมผสานวัฒนธรรมดั้งเดิมของไทลื้อและประเทศไทยกับวิถีสมัยใหม่เป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยว เมืองแห่งธุรกิจนานาชาติ เมืองแห่งชีวิตไทยและไทลื้อ”

            การได้เที่ยวชมพื้นที่กว่า 600 ไร่ การปั่นจักรยานจึงเหมาะสำหรับชมโครงการนี้ และสามารถเดินไปชมแม่น้ำโขงและมองข้ามไปยังอีกฝั่งที่มีตึกรามบ้านช่องเต็มไปหมด หากคิดจะมาปั่นจักรยานที่เชียงรุ่งแล้วต้องบอกว่าความรู้สึกจะเปลี่ยนไปสู่ความทันสมัยคงต้องปั่นภายในพื้นที่จำกัดหรือพื้นที่ชนบทครับ